داستان هاي كوتاه ازنويسندگان ناشناس

پسر ک و بستنى

در روزگارى که بستنى با شکلات به گرانى امروز نبود، پسرک ١٠ ساله‌اى وارد قهوه فروشى هتلى شد و پشت میزى نشست.

خدمتکار براى سفارش گرفتن سراغش رفت.
پسر پرسید: بستنى با شکلات چند است؟
خدمتکار گفت: ۵٠ سنت.

پسر کوچک تمام پول هایش را در آورد و شمرد.
بعد پرسید: بستنى خالى چند است؟


خدمتکار با توجه به این که تمام میزها پر شده بود و عده‌اى بیرون قهوه فروشى منتظر خالى شدن میز ایستاده بودند، با بی‌حوصلگى گفت: ٣۵ سنت.

پسر دوباره سکه‌هایش را شمرد و گفت:
براى من یک بستنى بیاورید.

خدمتکار یک بستنى آورد و صورت‌حساب را نیز روى میز گذاشت و رفت.
پسرک بستنى را تمام کرد، صورت‌حساب را برداشت و پولش را به صندوق‌دار پرداخت کرد و رفت.

هنگامى که خدمتکار براى تمیز کردن میز رفت، گریه‌اش گرفت. پسر بچه در کنار ظرف خالى بستنی، روى میز، ١۵ سنت انعام براى او گذاشته بود…!






ثروتمند و فقیر

مرد ثروتمندی، پسر کوچکش را به یک ده برد تا به او نشان دهد، مردم آن جا چقدر فقیر هستند.
آنها یک روز و یک شب را در خانه محقر یک روستایی به سر بردند.
در راه بازگشت، مرد از پسرش پرسید:
نظرت درباره مسافرتمان چه بود؟
پسر پاسخ داد: عالی بود پدر …

پدر پرسید: آیا به زندگی آنها توجه کردی؟
پسر پاسخ داد: فکر کنم.


پدر پرسید: چه چیز از این سفر یاد گرفتی؟
پسر کمی اندیشید و بعد به آرامی گفت:

فهمیدم که ما در خانه، یک سگ داریم و آنها ۴ تا.
ما در حیاط مان فانوس های تزیینی داریم و آنها ستارگان را دارند.
حیاط ما به دیوارهایش محدود می شود اما باغ آنها بی نهایت است.

در پایان حرف های پسر زبان مرد بند آمده بود، پسر اضافه کرد:
متشکرم پدر که به من نشان دادی ما واقعا چقدر فقیر هستیم…